مناجات رمضانی با امام زمان عجل الله تعالی فرجه
بیش از این کاش با خدا باشیم بـیـش از این با تو آشنـا باشیم می شود عـاشق تو؛ اهلِ سحـر بـایـد اهـل شب و دعـا بـاشیـم ای خوش آن قدر که کنار شما تـا سـحـر مـست ربّـنـا بـاشیـم تو مـی آیـی اگـر که از تـهِ دل ما بـخـواهـیـم بـا شـمـا بـاشیـم حسرت چشم های مانده به راه عصر جـمعه بگـو کجا باشیم؟ در کــنــار تــو مـی شــود آیـا یک شب جمعه کربلا باشیم!؟ کـربـلا بـا تـو کـاش گــریــانِ تـن از هـم جـدا جــدا بـاشــیـم روضـۀ اکـبـر است پس بـایـد بـاز در فـکـر یک عـبـا باشیم |